Ik was 46 en er stilaan van overtuigd dat ik over halfweg was. Ik las of hoorde een dokter zeggen (ik weet het niet zo precies meer): "Voor iemand die 30 jaar gerookt heeft, wordt het bijna onmogelijk om nog te stoppen"
En ik was begonnen voor mijn 16 jaar…
Een stevige roker, een farde van 8 pakjes/25 sigaretten Bastos per week was meestal niet genoeg.

Op 06/06/1996 ben ik gestopt met drinken. Gedaan, nul en dat tot vandaag zonder herval.

Op 06/06/1998 was mijn rookstopdag. Dit heb ik maanden ervoor gepland.
s' Morgens volgehouden tot 10u en dan ééntje gerookt. Tegen de middag waren het er al een tiental. Dan eten en na het eten de laatste! En nog ééntje.
En dat was effectief de laatste. Tot vandaag niets meer, nul.

Hoed deed ik dat?
Afzien hé! Van mijn alcoholstop wist ik dat ik het slechts 24u moest volhouden.
Telkens 24u.
De eerste dagen is om gek te worden maar het betert.
En ik wist dat ik vroeg of laat moest stoppen.
Wat ik reeds afgezien had wou ik geen tweede keer en ik beet op de tanden.
Dag per dag, telkens 24u
In het begin is het uur per uur tot ze rond zijn.
Na een paar maanden ging het beter!
Ik begon dagen te hebben dat ik dacht: "Gisteren er niet aan gedacht"

Het eerste jaar is het moeilijkst. Telkens dacht ik eraan hoe lastig het de eerste weken geweest was. Dat ik het niet meer wou meemaken!
Na een paar jaar is het helemaal weg.

Ik weet dat ik er moet afblijven. Wanneer ik iemand met een vreselijke hoestaanval hoor, weet ik dat dit ook mijn lot zou geweest zijn. Al ben ik zeker dat ik mijn 70 niet zou gehaald hebben.

Sterkte aan de frisse stoppers, het is de moeite en hoe lastiger in het begin hoe meer kans dat het eenmalig is.