Ik ben Danny en verslaafd aan tabak, maar ik heb het onder controle.
Zo zou een bijeenkomst van de AA kunnen klinken, maar het gaat over dat kleine staafje tabak in papier gewikkeld.

Ik heb zo'n 49 jaar gerookt. Aan het einde meer dan een pakje per dag.
Ik heb meerdere rookpogingen ondernomen, zoals de 'gemakkelijk stoppen met roken methode'.
Nu dat was een lachertje, waarbij ik een dag of 4 niet gerookt had en daarna weer rustig verviel in de oude gewoonte.

Stoppen op" karakter" heb ik ook gedaan.
De enige die ik voor de gek hield, was mezelf. Ik begon stiekem te roken om mijn zwakte niet aan de buitenwereld te laten zien.

Eigenlijk had ik me er al bij neergelegd dat de hele wereld misschien zou kunnen stoppen met roken, maar ik niet.
Ik hing eraan vast. Het weze zo.

De continue hoestbuien, een sigaret aansteken als ik wakker werd, nog voor het ontbijt, tijdens een dineetje alleen buiten staan paffen omdat ik de enige roker was... ik nam het er allemaal bij.
En toen kwam dé motivatie...
Mijn dochter kwam zeggen dat ze zwanger was en ik werd dus opa voor de eerste keer.
Maar haar volgende zin was: Je begrijpt dat ik met de kleine niet afkom, want het stinkt hier naar sigarettenrook.

Dat was de klik.
Toen heb ik mij ingeschreven voor rookstopsessies in Tongeren met hulp van een tabacologe.
Het samen stoppen in groep heeft me erg geholpen en geloof het of niet, maar de app op mijn iPhone zegt me dat ik vandaag (13 april 2018) al 833 dagen gestopt ben met roken.
Ik spaarde ondertussen al een bedrag uit van7.700 euro.

In het begin droomde ik geregeld dat ik een sigaret rookte en was dan boos op mezelf.
Na 1 dag stoppen was mijn blafhoest voorbij en nu heb ik zelfs geen zin meer in een sigaret.
Ik ben niet zo hypocriet dat ik anderen hun plezier ontzeg als ze willen roken in mijn nabijheid.
Het doet me niks meer. Ik vind het nog lekker ruiken, maar mijn verlangen naar een sigaret is gedaan.

Ik neem nu zelfs geen trekje meer... want ik wil nooit nog herbeginnen.