Twee jaar geleden ben ik begonnen met roken. Ik was een nachtje uit geweest met vrienden en had een heleboel sigaretten gerookt ter gelegenheid.
Dit had ik reeds vaker gedaan in het verleden, maar de dag daarna had ik steeds het pakje weg gelegd.
Deze keer niet, ik besloot nog een paar sigaretten te roken. Een stomme beslissing.

Na twee jaar besloot ik om te stoppen, vooral omdat ik last begon te krijgen van tandvleesproblemen en tandproblemen.
Ik rookte 7 a 10 sigaretten per dag. Soms meer, vooral tijdens examenperiodes en wanneer ik met rokende vrienden op stap was.

Mijn eerste poging deed ik cold turkey. Dit viel me echter heel zwaar, na vijf dagen werd ik gek van mezelf.
Ik at op één dag een hele kast snoep leeg. Dus besloot ik hulpmiddelen te gebruiken en kocht ik een nicorette spray. Ik las ook het boek van Allen Carr.
Via deze weg kon ik na twee maanden volledig stoppen.

Sindsdien ben ik al een paar keer hervallen. Zoals vandaag.
Vooral tijdens stressvolle momenten en perioden waarin ik heel moe ben, is het hard om te vechten tegen de psychische verslaving.

Vandaag heb ik opnieuw, na drie maand gestopt te zijn, een tiental sigaretten gerookt. Mentaal heeft het me even deugd gedaan, vooral de verlichting van het verlangen.
Maar fysiek merk ik alweer dat de problemen die ik eerder had, terug lijken te komen.
Daarom heb ik net de restanten van mijn pakje weg gegooid en ben ik vastberaden om vanaf morgen weer te stoppen.
Ik heb heel wat afleiding op mijn laatstejaarsstage en ik hoop dat dit mij helpt om de dagen te laten voorbij gaan.

Ik maak me vooral zorgen om mijn gezondheid. Ik ben nog jong en ik heb niet zo lang gerookt, maar toch merk ik al de veranderingen in mijn lichaam.
Stoppen is de enige uitweg.

Stoppen met roken is geen sinecure. Maar opgeven is geen optie. Ik hoop dat ik voor het jaar 2019 kan zeggen dat ik volledig van deze gewoonte verlost ben.
En dat mijn lichaam terug normaal functioneert. Maar alle steun is zeker welkom.