Ik ben gestopt met roken omdat ik bang was om mijn kinderen niet groot te zien worden omdat mijn gezondheid erg leed onder mijn rookgedrag.
Steun van mijn omgeving heb ik eigenlijk niet steun gehad.
Heb mij mentaal voorbereid en voortdurend op mezelf ingepraat en ben gestopt met een volle farde sigaretten in de lade.
Dit heb ik bewust gedaan om een paniekreactie te vermijden.

Als ik zin kreeg in een sigaret dan stelde ik me voor hoe slecht ik me gevoeld had op het einde.
Ik kreeg de ene bronchitis na de anderen en een longontsteking.
Door het veelvuldig gebruik van antibiotica had deze bijna geen effect meer en werd ik dus bang dat er mij na enige tijd niets meer zou kunnen helpen.
Ik was kortademig, kon zelfs geen trap meer op...ik kon niet meer sporten...dansen...enz...
Kortom iedere keer als ik aan een sigaret dacht voelde ik mijn luchtkwegen samenknijpen. I
Dan probeerde ik mijn gedachten te verzetten en zo de moeilijke momenten te omzeilen.
Ik zei tegen mezelf : " als je 1 dag zonder kan, kan je dat ook een volgende dag. En na 1 week volhouden, kon ik het er ook wel 2 en zo verder...

Van 1 ding was ik overtuigd : "dat ik nooit maar dan ook nooit nog een sigaret zal aanraken"
Ik heb dromen gehad dat ik opnieuw rookte, ik begon te twijfelen of nu echt was of niet...dat was wel heel vreemd.

Maar mijn gezondheid is er heel sterk op vooruit gegaan. Na een tijdje kon ik opnieuw paardrijden, nu ben ik nog steeds aan het dansen.
Ik weet zeker wanneer ik niet gestopt zou zijn met roken ik dit nu niet meer zou kunnen doen.
Nu verdraag ik geen rokersgeuren meer...ik ben volledig anti geworden.

Ik ben blij dat ik nu nog kan genieten van mijn kleinkinderen en mijn man. Ik weet zeker dat stoppen altijd kan als je het maar hard genoeg wil en je het voor jezelf doet.
Hoe langer je stopt hoe gemakkelijker het wordt.
Een mens is niet met een sigaret geboren en heeft die ook niet nodig om gelukkig te zijn.Try it!