Ik ben nu ongeveer 50 dagen gestopt met roken.
Mijn probleem is altijd geweest dat ik geen last had van roken. Aan de andere kant had ik wel een hekel aan de verslaving.

Op mijn 62 ste onderging ik een volledig longonderzoek, omdat ik apneu had. Stiekem hoopte ik dat ik slecht nieuws ging krijgen, zodat ik een aanmoediging zou hebben om te stoppen
Tot mijn spijt en verwondering waren mijn longen waren perfect in orde, boven het gemiddelde zelfs en in alle opzichten op de verschillende grafieken die de specialist toonde.

Toen ik hem zei dat ik al 40 jaar minimum een pakje sigaretten per dag rookte, vertelde hij mij dat er inderdaad mensen zijn, procentueel niet zo erg veel, die gewoon alles afstoten.
Of dat zo zou blijven als ik ouder werd wist hij niet.
Want er zitten sowieso een groot aantal giftige stoffen in de rook en die kunnen ook andere organen aantasten.
Enfin, ik was wel wat ontmoedigd.

Toch ben ik gestopt omdat ik de indruk had dat het roken te belangrijk en noodzakelijk werd.
Zo ben ik gestopt met als gevolg : allergie, hooikoorts en dus enorm veel niezen,oogontsteking.
Daarnaast ben ik erg nerveus en kan nu, zelfs na 50 dagen, moeilijk lezen door zenuwachtigheid.

Maar ik ervaar ook voordelen : ik heb heel mijn appartement opgeruimd en gepoetst. Overal de laag nicotine afgewassen en de gordijnen zijn (en blijven) wit.
Ik leef nu in een properder omgeving en op de één of andere manier ben ik elke dag blij dat ik gestopt ben.

Zal ik, als de kans zich voordoet, een sigaret roken? Misschien. Maar ik koop vast en zeker geen sigaretten meer.
Hoewel mijn fysieke conditie niet verbeterd is (ik speel tennis en fiets regelmatig) is er niet meer dat knagend gevoel,
Ik voel niet meer de verplichting om midden in de nacht sigaretten te gaan kopen.
Wel hoop ik dat ik eindelijk weer rustig zal kunnen lezen of tv kijken over nog eens een paar maanden.
Nu los ik dat wel op door nog een karweitje te doen.