Na 38 jaar een rokersleven te hebben gehad, ben ik het beu. Ik begin me meer en meer marginaal te voelen als roker en de gedachten om te stoppen sluimert.
Uiteraard begint mijn hoestje minder en minder fraai te worden.

Tijdens het lezen van de krant, kom ik een artikel van start2stop tegen. Ik besluit me in te schrijven.
Onmiddellijk krijg ik de steun van mijn vriend (die reeds 5 jaar eerder gestopt is) en gaan we samen naar de infoavond. De maand voor het stoppen is al verschrikkelijk, de angst, de zenuwen, de prikkelbaarheid, ... is al volop aanwezig.

Bij Start2Stop start ik met groepssessies en na de eerste sessie heb ik het gevoel : wat zit ik hier te doen? Maar hoe korter de stopdatum nadert, hoe samenhangender de groep wordt. Ik had niet verwacht dat een groep me zoveel steun zou kunnen geven.
18.05.2015 de stopdatum is geprikt. Ondanks de negatieve bemerkingen beslis ik op het laatste moment toch champix te nemen.
De eerste dagen moet ik extra veel moeite doen om mij te concentreren. Ik moet het ook bij het eten innemen anders word ik misselijk, maar verder weinig last van het medicament.

Na 8 dagen Champix nemen, is het mijn rookstopdag.
Volgens velen een gemakkelijke dag, volgens mij een hel. Als dit de gemakkelijkste is dan ga ik nog iets meemaken. Dag per dag ga ik verder.
Vandaag begin ik aan mijn 16de rookvrije dag . Een ook deze zal ik weer door komen met veel zoethout en mijn sterke motivatie: "Ik wil er vanaf."
Mijn wandelschoenen hebben een nieuwe zool nodig, want kilometerkes heb ik nu al wel gedaan.
Verder schrijf ik mijn verhaal zo vaak mogelijk neer, want ik heb behoefte om te praten over roken, het was dan ook 38 jaar een belangrijk deel in mijn leven.
Na 15 dagen rookvrij, voel ik me ook letterlijk vrijer, mijn hoest is al zo goed als weg, en mijn portemonneeke wordt gespekt. Wat wil een mens nog meer!

Carine